Ścieżka edukacyjna Borek bartny

Ścieżka edukacyjna Borek bartny o długości - 0,25km, znajduje się 5 km od leśniczówki Grzędy, przy szlaku czerwonym. Poświęcona jest bartnictwu. Barcie i kłody na ścieżce są zamieszkane przez pszczoły. Ścieżka tworzy pętlę o długości 250m. Na jej trasie możemy zobaczyć kolejno: 2 barcie, 3 kłody - wiszącą, stojącą i leżącą - oraz ul. Kolejność ta odzwierciedla ewolucję barci we współczesny ul. Dzianie (tworzenie) tych barci trwało 2 dni i było wykonane tradycyjnymi narzędziami przez bartników z Baszkirii (republika Rosji z płd. Uralu).

Lasy tych terenów stwarzały dogodne warunki do rozwoju bartnictwa.

W pobliskiej Puszczy Dybła w 1565r. było 800 barci. Od XVIII w. barci w lasach było coraz mniej. Kawałki ściętego drzewa zastępowały stare sosny. Pojawiły się ule typy kłoda, stojące, a następnie leżące na ziemi. W 1839r. w guberni augustowskiej naliczono 3 702 barci i aż 17 447 uli (zwanych pniami).

W XIX car zabronił chowu pszczół w lasach państwowych. Na Grzędach tym się nie przejmowano. Wiktoria Sadowska z Łubów, która przed 1943r. mieszkała na uroczysku Pojedynek, wspomina:

" A jakie tam dęby stojeli sliczności (.) A teraz gdzie się podzieli drzewa? sama drobnostka. Byli takie pnie. To pięćdziesiąt pni pszczół miał. W stodole to u nas na Pojedynku beczki miodu stojeli. Żydzi kupowali miód, przyjeżdżali, a wosk do kościoła wozili. To u Grabowych, u Piotra. Tam takie lipy stojeli. A co w lecie w tych barciach było miodu! A tam na Choszczewku taka barć stojała, że można było mieszkać. O, sie żyło, najlepiej sie żyło na Grzędach"

(Cytat za: J. Wierzbicka, Niedaleko od Rajgrodu: Polski Sybir, Rajgród 2003).