Gleby w Biebrzańskim Parku Narodowego
W Kotlinie Biebrzańskiej występują głównie gleby hydrogeniczne, wśród których dominuje ziemia torfowa. W zależności od stopnia ich uwodnienia i wynikających stąd procesów podzielono je na torfowo – bagienne (żyzne, o różnym stopniu uwilgotnienia) oraz torfowo – murszowe o różnym stopniu zmineralizowania, będącego, następstwem słabego uwilgotnienia.
Gleby w Basenie Górnym
W Basenie Górnym przeważają gleby torfowe (bagienne), ale na mniejszych powierzchniach występują tu także organiczne: mułowe i torfowo – mułowe. Ziemie mineralne w tym basenie Biebrzy występują marginalnie i są to rdzawe oraz płowe.
Gleby w Basenie Środkowym
Basen Środkowy obok gleb bagiennych posiada grunty pobagienne, głównie torfowo – murszowe i murszowate. Powstały one na przesuszonych torfowiskach, wskutek prac hydrotechnicznych prowadzonych w XIX i XX wieku. Mniejsze powierzchnie zajmują tu też gleby mułowe, torfowo – mułowe, torfiaste i torfowo – glejowe. Także w tym Basenie wśród gleb mineralnych dominują ziemie rdzawe, wytworzone z piasków wydmowych i z piasków sandrowych.
Gleby w Basenie Dolnym
Największy obszar gleb objętych procesem bagiennym i procesem glejowym znajduje się w Basenie Dolnym Biebrzy. W tej części występuje najwięcej gleb na utworach mineralnych. Przeważają tu ziemie rdzawe, wykształcone na piaskach wydmowych i na piaskach sandrowych. Oprócz gleb rdzawych występują również bielicowe i bielice, glejobielicowe i glejobielice oraz czarne ziemie.