Historia powstawania Biebrzańskiego Parku Narodowego

Kotlina Biebrzańska swoją osobliwością przyrodniczą fascynowała od dawna wielu ludzi. Już w okresie międzywojennym istniały w Środkowym Basenie dwa rezerwaty przyrody: Czerwone Bagno i Grzędy. Po wojnie w roku 1981 granice tych rezerwatów zostały połączone.

Na zebraniu 7 listopada 1987 roku czterdzieści osób z różnych stron Polski założyło Towarzystwo Biebrzańskie. Jego statutowym celem było dążenie do utworzenia Biebrzańskiego Parku Narodowego, obejmującego całą Dolinę Biebrzy. Dzięki wiedzy naukowej i energii organizatorskiej pewnych ludzi w roku 1989 powstał Biebrzański Park Krajobrazowy. Obejmujący Dolny i Środkowy Basen Biebrzy.

Kiedy utworzono Biebrzański Park Narodowy?

17 września 1993 roku utworzono Biebrzański Park Narodowy i ogłoszono go w Dzienniku Ustaw przez Radę Ministrów. Uroczysta inauguracja Parku odbyła się w Osowcu 25 maja 1994 roku.

Biebrzański Park Narodowy leży w północno - wschodniej części Polski na terenie województwa podlaskiego i jest największym Parkiem Narodowym w Polsce.

Biebrzański Park Narodowy dzieli się na trzy Baseny:

Północny, zwany Górnym Basenem,

Środkowy,

Południowy, zwany Dolnym Basenem.

Basen Północny to 40 km odcinek Doliny o szerokości od 1,5 km do 3,0 km, wypełniony torfem miąższości 3 – 6 m. Torfowiska w tym Basenie zajmują ok. 20000 ha.

Basen Środkowy kształtem przypomina trapez o wymiarach 20 x 40 km. Większa część jego powierzchni to taras zalewowy, który jest pokryty torfem o miąższości 1 – 3 m.

Basen Południowy o kształcie rynny ma długość 30 km i szerokość 12 – 15 km. Również tu największą powierzchnię zajmuje taras zalewowy.

Po co utworzono i co chroni Biebrzański Park Narodowy?

Biebrzański Park Narodowy powstał dla ochrony Bagien Biebrzańskich. Jednego z największych i najlepiej zachowanych w Europie obszarów podmokłych tego typu, czyli nizinnych, bagiennych dolin rzecznych. Główną rzeką, która płynie przez Biebrzański PN jest rzeka Biebrza z jej dopływami. Powierzchnia Parku wynosi 59223 ha. Wokół parku utworzono otulinę o powierzchni 66824 ha. Ponadto ochroną objęto również florę i faunę.

Obszary leśne w parku zajmują 15547 ha, grunty rolne – 18182 ha, a nieużytki, czyli słynne Bagna Biebrzańskie, w rzeczywistości najbardziej cenne przyrodniczo ekosystemy – 25494 ha. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe i prawie niezmienione dolinowe torfowiska z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i innych zwierząt oraz naturalnych ekosystemów.